Complex

‘Uw schouders hangen af.’ Met een ruk trekt de vrouw mijn schouders naar achteren, terwijl ze met haar andere hand mijn rug naar voren duwt.
Geschrokken houd ik mijn adem in. De geforceerde rechte rug voelt onnatuurlijk aan en bij de diepe uitademing, die onvermijdelijk volgt, veer ik weer terug in de voor mij vertrouwde maar klaarblijkelijk kromme houding.
‘Ik zal kijken of ik er een heb met de bandjes recht op de cup, dan zakken ze minder snel af.’  De vrouw schuift het gordijn van het pashokje open en stapt met grote passen de winkel in.                                                                                                                           

Na maanden van uitstel ben ik een lingeriewinkel binnengestapt, op zoek naar een nieuwe bh. Geen frivool, modegevoelig modelletje, maar gewoon een bh die prettig zit en doet wat hij moet doen: stutten en steunen. Simpele, realistische eisen, maar de ervaring leert dat het een complexe en vooral frustrerende klus is. Gapende cups, een vreemd ogend decolleté en uitpuilende vetrollen, brachten, meer dan eens, mijn zelfvertrouwen naar een dieptepunt.
Ik wacht dan ook doorgaans tot mijn bustehouder veranderd is in een bustehanger, en letterlijk als een uitgelubberd vodje om mijn borsten bungelt, voordat ik me aan een volgende lijdensweg waag.                                                                                                                  ‘U kunt wel wat hulp gebruiken’, concludeert een vriendelijk ogende vrouw, bij het zien van mijn vertwijfelde blik op de rekken vol niemendalletjes.
Haar innemende uitstraling wekt direct mijn vertrouwen en geheel tegen mijn gewoonte in besluit ik me over te geven aan haar deskundigheid en mijn lot in haar handen te leggen.  
‘Hmm’, reageert ze afgemeten nadat ze achter mijn truitje heeft gegluurd en ze gaat op zoek naar enkele geschikte modelletjes.
Even later sta ik in een pashokje en wordt er aan me geduwd en getrokken. De met zorg geselecteerde bh’s passen geen van alle. De cup sluit niet aan, de handel puilt er overheen en de bandjes leiden een geheel eigen leven.
De vrouw legt me uit dat ik voorover moet hangen en ze in hun mandje moet schudden.
Gedwee volg ik de instructies op, maar de cups blijven gapen.
‘U draagt ook wel erg naar buiten’, verzucht de vrouw terwijl ze verwoede pogingen doet om mijn borsten in het gareel te krijgen. Helaas zonder resultaat.
‘Misschien kan ik beter een andere keer…’, stamel ik.
Maar de vrouw is onverbiddelijk. ‘Nee hoor, ik zorg er persoonlijk voor dat u met iets moois naar buiten gaat.’ Het gordijn vliegt weer open en ze stuift weg.
In de winkel hoor ik haar bruut schuiven met hangertjes. Ik kijk naar mijn spiegelbeeld en zucht zacht. We hebben hier duidelijk te maken met een echte volhouder.

En met succes. Een klein half uur later sta ik weer buiten.
De vrouw heeft woord gehouden, ik ben niet alleen een prachtige bh, maar óók enkele ‘mooie’ complexen rijker.